29-12-07 we zijn er bijna uit

Laatste overnachting van deze reis is een heel stil plekje in het bos een stukje voorbij een camping. Luidruchtig zijn we zandpad afgehobbeld dat er langs loopt. Met een scherpe bocht stijl omhoog kwamen we hier terecht. Dat had Fritsie met zijn Hymer (Hummer zoals hij het zegt) nooit gered. Als je denkt aan wildkamperen dan is het dit. Een beetje ondeugend hoort daar bij. Als het morgen licht wordt zullen we zien waar we precies zijn beland, het is dan zondag en misschien worden we wel heel erg vroeg wakker van de jagers.
Morgen nog een uur of zeven rijden, een paar stops niet meegerekend en we zijn voorlopig weer thuis. Daar hebben we helemaal geen zin in maar we zullen de tijd gebruiken om de camper in orde te krijgen en ons ook voor te bereiden op een volgende reis die wat mij betreft naar Marokko gaat. We hebben deze dagen erg veel geleerd en een iets beter beeld gekregen van wat op vakantie gaan met een piepklein campertje nou eigenlijk betekent.
We kwamen vandaag twee andere pickups met afzetunit tegen. Eentje had zoiets als wij, we zagen hen ook nieuwsgierig naar ons kijken vanaf de andere kant van de snelweg. De tweede was een full-size amerikaanse pickup met een flinke unit erop. Vrolijk seinend en zwaaiend passeerden we elkaar. Net te weinig tijd om het goed te bekijken natuurlijk. Ik zou toch wel graag eens een praatje met ze maken en tips krijgen. Voorlopig blijven we samen onophoudelijk proberen een type unit te bedenken dat aan al onze wensen voldoet. Tot nu toe weet ik nog steeds niet hoe dat er uit ziet. We gaan een lijst maken met een 'pakket van eisen' zoals mijn neef dat zou noemen.
+licht van gewicht + een ruimer toilet + beter geisoleerd + lager, met een liftdak om het zwaartepunt omlaag te brengen + platte bodem met kastruimte onderin ipv bovenkastjes, ook zodat zwaartepunt lager komt (de laadbak moet er dan af) + een gasfles van 30cm doorsnee moet mee kunnen
Ik ben er van overtuigd dat Polycomposit in Valence dit best kan bouwen, maar hij moet óók voor ons nog betaalbaar zijn. De wens om het helemaal zelf te bouwen is enorm maar ik denk dat dat wat te hoog gegrepen is. Sparen dus.

Foto; het mooiste dat er is, buiten op een benzinevuurtje koken.

Vanavond ongeveer 40 kilometer voor de Franse grens.
N 42°22.5389, E 2°54.5595 (ja weer oost ipv west)
Alt 140, 5°C, 21.00u

28-12-07 Sam en Moos

Sam komt Moos tegen op de Kalverstraat,
zegt Moos; Ha Sam, hoe is het.
Sam; Ja, spannend.
Moos; O ja? Waarom dan?
Sam; Nou, ik heb mezelf een brief geschreven.
Moos; O, en wat staat er in?
Sam; Dat weet ik niet, want de post is nog niet geweest.
Ewald; Zo voelt het een beetje om onderweg een blog bij te houden. Ik mail wat tekstjes en weg zijn ze. Ben het meteen al weer vergeten. Dan kom ik straks thuis en zet ik mijn computer aan en dan ga ik toch kijken of ze op de blog staan en dan ga ik ze denk ik toch lezen. Daar schrijf ik ze eigenlijk ook voor, om ze zelf nog eens te lezen - behalve deze dan. Da's wel heel raar, deze schrijf ik dus niet voor mezelf.

Op de foto een GPS punt. Toevallig gevonden waar we zaten te picknicken. Door mij gemeten,
N 38°47.6485, W 0°52.9117 Alt. 603m
Benieuwd of ik dit punt ergens terug kan vinden en of het een beetje klopt.

Weer een prachtige zonnige dag vol met 'het levert weer prachtige plaatjes op' momenten. Die foto's heb ik niet gemaakt, we komen nog wel eens terug.

Vandaag weer op het strand onderweg naar huis. Een stukje ten Noorden van Valencia.
Moncofa
N 39°47.3337, W 0°08.3394
Alt 0,1 (lijkt me stug, 2e meting was 17,1 m) 7.0°C 21.00u

27-12-07 naar huis

Een prachtig begin van de dag. Een zonsopkomst voor een kalender en het werd warm. Fantastisch om wat klusjes te doen. Vooral opruimen en schoonmaken natuurlijk. Ondertussen denken we na over het naar huis gaan en met welke reden. De unit voldoet niet en bij elke regenbui wordt het matras nat door het lekkende voorraam. De stroom is nog steeds een probleem. Vandaag ben ik er nog mee bezig geweest en kreeg niet meer dan 1 volt op de accu. Da's niet genoeg voor het opladen. We besluiten om naar huis te gaan en alles eerst in orde te hebben om in maart nog eens weg te gaan. Wel moeilijk om nu te gaan omdat het zo'n schitterende dag is. Even later wordt dat alweer makkelijk gemaakt door een fikse storm die opeens opsteekt. We moeten alles binnen halen of vastzetten omdat niks meer veilig is buiten. We krijgen bijna de slappe lach.
We volgen TomTom maar vermijden tolwegen in de hoop toch nog wat te zien onderweg. Tot nu toe lukt dat goed maar dat komt vooral omdat het weer nog steeds schitterend is.
Vanavond staan we bij een mooi buiten-zwembad in Velez Rubio. Een dorp met veel Kindekens aan de wanden.

Velez Rubio
N 37°39.3513, W 2°04.7729
Alt 850m 3,5°C 22.00u

26-12-07 een dag bijna niks

Even leek het mooi weer te worden maar het is de hele dag blijven miezeren. We hebben een plekje op het strand van Motril gevonden om de hele dag daar te blijven staan. Hanke heeft haar eerste boek uitgelezen en ik heb behalve een tijdschrift lezen en een beetje slapen helemaal niks gedaan. We staan vanavond op hetzelfde strand maar dan een stukje verderop, iets meer uit de buurt van de bar/disco. Met nieuwe oordopjes denk ik vanacht goed te kunnen slapen. Morgen een wasserette zoeken.
We hebben vandaag hele lekkere varkensschnitzels gegeten. Uit een winkeltje waar de groenten te slap was om aan te pakken was de varkensfilet in de aanbieding. Voor 78 cent hadden we er allebei eentje. Ik denk dat het paneermeel duurder was. Het was zelfs lekkerder dan de entrecote van gisteren. Morgen weer!

Motril
N 36°42.9240, W 3°32.9355
Alt 7,90m 10°C 22.30u

25-12-07 te veel voor een dag

Vandaag was een hele in-drukke dag. Het begon vanachtend al met een heel helder zicht op de Sierra Nevada. Reden genoeg voor Hanke om van mij te verwachten dat ik vóór half negen uit bed kom. Dat is geen probleem maar dan wil ik niet meteen de zitbeurt hebben. Nee, ik heb de stabeurt en kan meteen koffie zetten. Gisterenavond nog erg veel lichtflitsen in de bergen gezien van het onweer, dat schijnt helemaal verdwenen te zijn en de lucht is gestreken blauw. Komt goed uit want wij willen de Sierra in. Eerst een eindje door de kassen die echt heel erg lowbudget zijn neergezet. Een paar houten palen met plastic eroverheen en dat was het dan. Sommigen hebben gasverwarming maar we weten niet wat die kwekers dan verbouwen in die verwarmde kassen. Ik denk geen tomaten. De foto is niet goed gelukt. Het gekke van al deze kassen is dat er geen einde aan lijkt te komen. Dat is in een foto wel heel moeilijk te vatten. Misschien beter op film. Op een gegeven moment wordt het gewoon lachwekkend, een heuvelrug over en wat is daar achter? Ja wéér kassen. Nou ik hou er over op want uiteindelijk is er toch een eind aan gekomen.
We zouden een leuk ritje richting de Sierra Nevada maken maar in dat stuk moest ergens een gevaarlijke pas zitten volgens de kaart. Beloofd terug te keren bij onheil zijn we omhoog gereden. De sneeuw was al van ver te zien en dáár moesten we zien te komen.
De weg naar boven is ongelooflijk mooi. We hebben zo veel gezien dat ik er moe van ben. Heel leuk was een olijfgaard waar een olijfboer aan het snoeien was. Hij was er gekomen met twee paarden, ik weet ook niet waarom, maar ze zagen er leuk uit. Een zelfgebreidde das hadden ze om, die hield hun kont warm en daar kan ik ook geen reden voor vinden. Ja kan wel, maar niet een goede reden. Op hun rug zaten een paar dikke kussens gebonden, waarom, misschien heeft de olijfboer aambeien. Er liep ook (zoals overal) een leuke lieve schuwe hond, een podenka ja. Hanke heeft hem een paar brokjes gevoerd natuurlijk en dat viel in goede smaak natuurlijk. Toen we wegreden kwam hij ons achterna natuurlijk en de eigenaar heeft hem nooit meer gezien, natuurlijk niet.
Eindelijk kwamen we wat hoger na nog veel meer leuke dingen gezien te hebben zoals ontplofte granaatappels, maar opeens schrokken we toch een beetje. Er was al gewaarschuwd voor ijzel en sneeuw op de weg en er is een verplichting sneeuwkettingen te hebben. En daar in de volgende bocht stonden wel veertig oranje knipperlichten stil. De Guardia Civil en een sleepauto waren daar het belangrijkst en natuurlijk de auto die de bocht uitgeslipt was. Anders was er niks aan de hand geweest. De blauwe 206 was de binnenbocht ingegleden en stond met een wiel tegen de berg aan. Dat leek heel ernstig maar er was niets aan de hand. Men was eerder blij dan geschrokken. Zo was deze kerstdag toch minder saai dan te voorzien viel en dat vond een hele rij andere auto's ook. De kinderen konden lekker met sneeuwballen gooien en de ouders en grootouders liepen rustig een beetje op en neer. De gestrandde auto werd uiteindelijk op de repatrieringsauto getrokken en zonder enige schade afgevoerd. De sneeuwschuiver was inmiddels aangekomen en ook weer weggegaan. Iedereen moest nu wachten totdat de schuiver nog een keer geweest was en dan nog twintig minuten totdat de sneeuw gesmolten was en dan konden de eerste auto's een poging wagen verder te gaan heel gezellig. De Guardia hield alles vrolijk in de gaten. Langzaam kwam er zo'n Hermandad onze kant op en eenmaal bij ons raampje aangekomen maakte hij een gebaar en zei er wat bij. Hij gebaarde met opgetrokken schouders en gespreidde handen iets van: wat doe jij hier nog met die 4x4 en maakte toen een gebaar dat ik iedereen maar even moest negeren en passeren. Dat dacht ik ook al een half lang. De hele rij moest een tikkie opzij en zo konden wij onze weg vervolgen. Jammer genoeg kwam precies op dit moment de schuiver weer de bocht om maar zelfs die maakt plaats voor ons want ook hij wist heeeel goed dat wij verder konden en moesten. En zo gingen we verder met de sneeuw onder onze wielen kletsend en knarsend. Wat een leuk gevoel. Waarschijnlijk hebben we nu net de gevaarlijk pas van de kaart verlaten?
Na nog een zestiende eeuws kasteel te hebben bezocht, voor de nodige spierpijn in de kuiten, kwamen we bij het volgende spektakel aan. Een estacion, wat het ook mag zijn, vol met holle spiegels. Dit op een stuk land zo groot dat je er makkelijk een dorp of een kleine stad op kwijt kan. De spiegels stonden met zijn allen in het verlengde van de zon, naar het oosten laten we maar zeggen en een beetje naar beneden gericht. Als je er voor stond zag je jezelf ondersteboven als in een lachspiegel. Vanuit de verte leek het een veld met zonnepanelen maar dit waren ander dingen. De installatie was nog in aanbouw maar ik kon wel zien dat het iets anders moest zijn, of dat de zonnepanelen nog geplaats moesten worden. In ieder geval was het ons wel duidelijk dat ze een kwartslag gedraaid moesten worden om van de zon profijt te kunnen hebben, maar we hebben er niks van gezegd. Het was dicht trouwens op kerst.
Dit alles was eigenlijk al lang genoeg voor een dag maar we kwamen ook nog eens bij een dorp dat op en in de klei gebouwd was. Een landschap met allemaal zandkasteelachtige bulten, maar dan van klei dus. De bevolking heeft daar handig gebruik van gemaakt door die bulten uit te hollen, een schoorsteen er op te zetten en huppekee bewonen maar. Hier en daar was het nog aardig witgekalkt maar verder was het nogal Zandvoortachtig. Ik zou er niet aan moeten denken daar te wonen met instortingsgevaar en de wetenschap dat vroeg of laat je huis zo de straat op spoelt en in het putje verdwijnt.
Als laatste hebben we nog een stuwdam bekeken. Die was zo hoog dat er bij ons ook vanalles begon te stuwen dus die hebben we maar snel verlaten.

Vanavond 25-12 Quéntar
N 37°09.7768, W 3°34.4762
Alt 690m
5.5°C 22.00h

24-12-07 fris gas

We hebben weer gas. Geen lpg maar een fles van Repsol. Ik kon vandaag heel even met de pda online in Almeria en via de ADAC blijkt dat er in Spanje geen lpg-flessen gevuld worden. Ik hoop dat die duitsers gelijk hebben, want anderssss..... In ieder geval hebben we nu een fles gehuurd die we weer kunnen inleveren als we Spanje uit gaan.
Het is waar dat lpg fanatieker brandt. Eten koken wordt weer sudderen in plaats van bakken. Maakt niet uit, we kunnen nu ook weer de kachel aansteken als het nodig is. Tot nu toe gebruiken we de campinggaslamp nog als verwarming en dat is genoeg. Het aansluiten van het gas was weer een verhaal apart maar ok, het zit. De fles past niet in het daarvoor bedoelde kastje maar staat nu onder de auto. Hopelijk wordt ie niet gejat, wat wel heel makkelijk zou kunnen omdat het een handige klikvatting heeft. Ik heb geen zin om er nou weer een ketting met een slot omheen te doen. We zien wel en anders halen we wel weer een nieuwe.
Morgen is het kerstmis dus dan hebben we geen plannen. Alles zal wel dicht zijn en uitgestorven. We hebben onze boodschappen al in huis hoor, lekkere entrecôte.
Ik wil graag een foto maken van de kassen hier dus ik denk dat we bij redelijk weer morgen een stuk de bergen inrijden voor een mooi overzicht. Dit hele gebied, van Murcia tot Almeria en waarschijnlijk nog een stuk verder is ingepakt in plastic. Er werken duizenden pikzwarte Afrikanen en die plukken tomaten. Ongelooflijk om te zien hoe zo'n enorm stuk land in plastic zit. Christo zou zich rot geergerd hebben want het is erg slordig gedaan en overal ligt vuiligheid en flarden kapotgewaaid wit plastic. De sfeer is helemaal niet wat je verwacht van 'Costa del Sol'. Waarschijnlijk zullen een aantal van de tomatenboeren binnen een paar jaar erg rijk zijn geworden van de verkoop van hun stuk land aan een projectontwikkelaar. Er worden uiteraard overal al hotels en appartementenflats weggezet. Best logisch als je ziet hoeveel grond er opgeofferd is aan de kassen. Relatief weinig commerciele bouw. Wij hebben die ellende in ieder geval nog wel gezien en als binnenkort de tomaten uit Spanje twee zo duur geworden zijn dan weet je hoe het komt.

Vanavond Almerimar
N 36°42.4944, W 2°48.5405
Alt. 9,70m 12°C 22.20u

(op de foto een begrafenis. Beetje onduidelijk waarom het lijk van de begraafplaats weg ging in plaats van er naar toe?)

23-12-07 naar huis of verder van huis

Vandaag hadden we bijna besloten naar huis te gaan. Ondanks de prachtige ritten die we maken is er iets wat niet bevalt. De unit is gewoon nog niet in orde. De accu laadt niet op en in de auto zelf is ook iets aan de hand met de elektra. De unit is lek, er komt water uit de wand en het raam aan de voorkant laat water binnen als het regent. De kachel is niet in orde en die hebben we toch zo af en toe wel nodig tegen de kerst. Tot mijn grote verbazing bleek vandaag dat het enorm moeilijk is om aan lpg te komen. Volgens een pompbediende moesten we maar naar Madrid rijden, vierhonderd kilometer hiervandaan. Nou ja, da's dichterbij dan naar huis. Alternatief is een nieuwe gasfles kopen en dat terwijl we een hele slimme en dure gasdampfles hebben aangeschaft omdat je die 'overal' kunt vullen. Morgen proberen we het nog eens in Almeria. Anders bij een gasdepot, misschien dat daar wat te regelen valt. Dan is ook gebleken dat deze unit absoluut niet voldoende geisoleerd is, zeker als we ook nog naar de sneeuw willen zal dat een probleem worden. Kortom, we hebben half besloten de unit terug te brengen naar waar ie vandaan komt. Jammer jammer.
Verder is Peewee niet in orde. Eigenijk moeten we naar een dierenarts en dat is nogal ingewikkeld in het Spaans. Kan wel natuurijk maar als we dan toch naar huis gaan is het wel zo prettig naar onze eigen dierenarts te gaan die Peewee ook al onderzocht heeft.

Gelachen hebben we ook. Hanke heeft een pluktik, citroenen, sinaasappels, mandarijnen, amandelen en vandaag zijn daar cactusvruchten aan toegevoegd. Ja hoor, dat eindigde echt met een pincet en leesbril aan het tafeltje in de camper. Hele kleine haartjes die je heel goed in je vingers voelt zitten. Nadat alles stekeltjes verwijderd waren heeft ze de vruchten met mes en vork proberen op te eten. De smaak viel natuurlijk tegen maar dat is met alles wat je stiekem plukt. Rolt er opeens zo'n vrucht van tafel in haar schoot..

Het blijft nog steeds bewolkt, wel droog. Het is niet warm maar de kachel hoeft voor het eerst niet echt aan. Da's fijn want dat scheelt gas.

Vanavond staan we aan zee, bijna in zee. Ik schat op tien meter van het water. Helemaal alleen aan het einde van een piepklein gehucht waar maar een stuk of zes huizen staan. Er is hier helemaal niks, een paar kinderen spelen op een plastic glijbaantje en tegen dat het donker wordt steekt iemand de kerst-straatverlichting aan. Feliz Navidad in vijftiger jaren gloeilampjes. Dat verlicht de vijftiger jaren vissersbootjes en de nieuwe verkeersdrempel. Dat dan weer wel.

N 36°44.347, W 2°12.512
Alt 2,60m
14°C 22u
El Cabo de Gata

22-12-07 Op zoek naar droog weer

Toch regen gehad vannacht. Wat we gisteren niet konden weten was dat we in de klei terecht waren gekomen. Schoenen houden dat goed vast.
Vandaag zijn we weer naar de kust gereden via een weg die alleen TomTom kan bedenken. Vermijd snelwegen betekende vandaag dat we opeens op een zandpad terecht kwamen en dat wel zo'n tien kilometer moesten volgen. Mij kun je geen groter plezier doen!
Nu staan we weer eens aan het strand. Deze keer niet alleen maar met wel veertig andere camperaars. Het is blijkbaar een bekende plek . Het lijkt een beetje op een woonwagenpark maar dan wat minder dicht op elkaar. Er is ook geen rotzooi te vinden, er staan ontelbare vuilnisbakken met vrolijke groene plastic zakken er in. Van de andere kant heeft het hier volgens Hanke ook wel wat weg van een homo-ontmoetingsplek. Dat maakt het niet leuker. Het is wel bijzonder dat er hier plekken aan de kust zijn waar je gewoon op kunt rijden, desnoods de zee in, terwijl het helemaal niks kost. Er zijn totaal geen voorzieningen en dat maakt het ook wel weer leuk. Naast de plek waar we staan is een huis en voor dat huis is een put. Als je een stuk hout of ijzer hebt kun je de deksel lichten en je chemisch toilet zo leeg kieperen. Ja, dat hoor je hier dan weer.
We profiteren van het goede weer hier, tegen de twintig graden. We konden na zonsondergang nog buiten zitten zonder het koud te hebben. Windstil en zeventien graden is lekker. Zelfs buiten gekookt.
Het zonnepaneel heeft er voor gezorgd dat we een poosje elektrisch licht konden gebruiken maar niet erg lang. We hebben de gaslamp maar weer aan gedaan.
Morgen eens op zoek naar een lpg-station. Tot nu toe nog niet één gezien. Zou dat het volgende probleem worden? Tweehonderzeventig euro uitgeven aan een gasdampfles om vervolgens toch nog zonder te zitten? Kan niet waar zijn.
Vanavond:
N 37°21.0281, W 1°40.8076
Alt. 6,5m

21-12-07 niet gelukt

Aanvankelijk trots en voldaan moet ik achteraf toegeven dat het niet meteen gelukt is. De accu is niet bijgeladen. Ik had een slimme truc en die werkt niet. Jammer, het blijft een slimme truc.
Wat wel gelukt is, we hebben een caravanzaak gevonden. Ze hadden echt helemaal niks, maar met een prima routebeschrijving van de kampeervrouw zijn we bij een grotere zaak terecht gekomen. Aan de balie vertellen wat je nodig hebt met behulp van een tolk en proberen niet teleurgesteld te zijn als ze hier wel spullen hebben maar niet erg gewillig blijken te zijn. Ze vonden onze combi best speciaal en twee jaar geleden hadden ze ook al een klant met zo'n ding. Die kwam uit Engeland. Goed.
We hebben een ongelooflijke plek uitgezocht voor vanavond. Een klein stukje verder dan Murcia. Het was al donker toen we hier aankwamen en ik ben dan ook heel erg benieuwd hoe het hier bij daglicht is. Nu lijkt het alsof we op een verlaten planeet zijn geland. In de verte toch wel wat licht, gelukkig, maar verder ziet het er zo bij maanlicht wel erg spannend uit.
Peewee is al weer op jacht en het eerste konijnenlijk hangt al in een plastic zak aan de camper. Hij had hem aan Chablis gegeven en die heeft zich verraden. Inmiddels zijn ze opnieuw begonnen en ik ben dan ook bang dat ik zo weer een dood beest in de zak erbij mag gaan stoppen.
Morgen maar weer verder met het elektraraadsel. Als deze plek ons ook morgen nog bevalt blijven we nog een nachtje.
N 38°03.332, W 1°20.511
Alt. 204
Temp 11.5°C 22.45u

20-12-07 rejen, hajel en vliksem

De hele dag vies weer en gereden. De weg is dan saai, hoe mooi ook. Behalve heel veel vrachtwagens op de bumper niet veel te melden vandaag. Ja regen en hagel.
De accu van de camper is wéér bijna leeg maar nu kunnen we hem niet bijladen met zon. Dus maar eens onder de vloer gekeken of ik misschien een stekkertje los zag hangen. Dan zou ik het nog kunnen maken denk ik. Er hing niks los en ik snap er ook helemaal niks van. Ik vind het wel gek dat de massa van de accu niet de massa van de camper is. Misschien maak ik een denkfout en die is snel gemaakt als er ook nog een hele bos draden en andere dingen omheen hangen. Morgen ga ik een schemaatje maken. Dan kan ik alles loshalen en eens kijken of dat wat oplevert.
Genoeg gezeurd. Vandaag slapen we in Caudete, ja klink als koud eten. Kan ook nog gebeuren als niet alleen de accu plat is maar ook het gas op raakt. Ik heb nog geen lpg pomp gezien...

Buiten is het 8° en wel om 0.00 uur. In Valencia was het nog 15° en toen was het ook al donker. Denk dat het daar overdag nog wel lekker is.
N 38°42.6875, W 0°58.9196 - ja west ja
Alt. 553

19-12-07 Cambrils

Vandaag is het gelukt om niet te gaan rijden. Het was een prachtige zonnige dag en daarvan heeft ook de accu geprofiteerd. Provisorisch aangsloten maar daarom niet minder efficient. Het controle lampje ging binnen een uur van rood naar geel. Groen is ie volgens mij niet geworden maar we hebben de hele avond al gratis stroom. We kunnen dus nog een nachtje blijven staan op deze leuke plek.
Het stadje stelt niet zo veel voor in de winter, maar dat zal in het hoogseizoen best anders zijn. In de haven liggen de blijkbaar nodige luxe jachten. Veel Cayennes erbij en net zo veel bordjes 'se vende' erop. Ik hoef er geen.
Verder hebben we een onduidelijk probleem en wel dat we niet weten hoe laat het is. Er zijn een aantal klokken die ons vertellen dat ons horloge goed staat, maar er zijn er meer die al een uur verder zijn. Dan is het ook nog zo dat de winkels hier tussen twee en vijf gesloten zijn. Het is alsof we een jetlag hebben. We lossen het als volgt op: het is zo laat als het ons uitkomt. Als we niet meer weten of het nou een uur eerder of toch een uur later zou kunnen zijn hebben alweer een uur erbij gesmokkeld om in ons voordeel te kunnen gebruiken.
Morgen gaan we op tijd, haha - drie uur speling, rijden. We willen naar de Sierra Nevada. Geen idee wat dat precies is maar het klinkt cowboy-achtig en dat spreekt ons erg aan. Waarom? Geen idee, maar er klinkt een 4x4-kans in de verte....
Vandaag hebben we iets uitgebreider kennis gemaakt met onze buren van gisteren. Frits en Ilse. Hij iets ouder dan wij en zij iets jonger, zo denken we dat. Hij is investeerder in jonge ondernemers en ondertussen een beetje in de horeca verzeild geraakt. Ze hebben een camping in de Belgische Ardennen gekocht, vijf jaar geleden en dat is inmiddels iets geworden waar ze trots op zijn. Flinke investeringen gedaan en niet zoals de meeste Hollanders in het buitenland alles aanbeunen en tenslotte niet meer weten wat je hebt of hoe je verder moet met de goedbedoelde rotzooi. Fritsie liet nog even vallen dat we de boel wel konden pachten of huren of nog iets anders, maar we hebben laten weten dat we niet geinteresseerd waren ons naar het Noorden te verplaatsen. Toch kwam hij al ras met zijn visitekaartje aanstormen met een hoopvol blik in zijn ogen. Nou ja, het is maar hoe je iets interpreteert natuurlijk. Wat wel erg toevallig was is dat hij ook nog semi-professioneel terrein gereden heeft en onze combinatie van pickup en afzetunit eigenlijk is wat hij wil hebben. Hoe je dan aan de gloednieuwste Hymermobil komt van zo'n tien meter lang is voor mij een goeie mop. Hij had het over een Belgisch kenteken, geen bpm en terugvorderen van btw en dus voordeliger dan een gebruikte in Nederland. Enfin, zo handig dus. Zij rijden ook naar het zuiden, maar ik denk niet dat we ze nog zullen zien deze vakantie. Ze vliegen over de tolwegen en zijn van plan naar Ibiza over te varen. Wij niet, wij gaan binnendoor naar Marokko ;p Pfoehh

Vandaag zelfde coordinaten.

18-12-07 Geen strandtent

Dag 3, 18-12-07
Geen strandtent maar een strandcamper. We staan op het strand van Cambrils, ten zuiden van Tarragona. We zijn langs het bordje 'verboden voor campers' het strand op gereden. Dit durfden we wel omdat er al een andere camper stond. Die bleek van een Nederlander te zijn die net zoals wij ook voor de eerste keer op stap was met zo'n ding. En daar vragen wíj dan advies aan.. Mag dat? Haha, we spreken af allebei te blijven staan en af te wachten wat er gebeurt. Zij pakken de fiets om naar een restaurant te gaan en beloven vroeg thuis te zijn. Lache zeg. Wij gaan zelf wat koken. Hanke in de camper bij het licht van de campinggaslamp en ik op het stand bij het allerlaatste lichtstraaltje dat we uit de accu krijgen. Het eten is net klaar en wie komt daar aan...... Ja hoor, de Guardia Civil. Met hun 4x4 rijden ze het strand op direct richting onze Nederlandse buren. Die zijn niet thuis. Ik zeg tegen Hanke dat we nu weg moeten, maar die had het licht al snel uitgedaan en was al aan het inpakken. Ondertussen rijdt de politieauto al weer weg zonder bij ons geweest te zijn. Nou, da's dan goed geregeld. Wij hoeven niet meer bang te zijn weg gestuurd te worden. Of gaan ze nu versterking halen met waterkanonnen en zo? Zal je meemaken, kun je wel zeggen: 'dat heb ik weer'. Misschien blijven we morgen wel de hele dag hier. Kan ik eens uitzoeken waarom de accu niet bijlaadt en kan ik ook een poging doen het zonnepaneel vast te zetten en aan te sluiten.
Vandaag was dus een leuke dag. We hebben ook nog meer dan een uur in het Parc Güell rondgelopen, je weet wel... Gaudi. Dat park is toch wel erg mooi, vooral met dit superzonnige weer. Het bestaat al honderd jaar en ik probeerde me voor te stellen hoe dat in die tijd geweest moet zijn. Er reden nog geen auto's en al die flats stonden er nog niet. Er kwamen vooral in het weekend families op de bankjes zitten waar nu de Afrikanen met hun lelijke prullaria wat proberen te verdienen. Snappen die nou niet dat dat stoort? Nou ja, het is niet mijn park. We hebben wel lekker buiten op een terrasje gezeten hoor met echte lekkere koffie.. Daarna zijn we nog naar het Parc Joan Miro gereden, onbegrijpelijk dat dat met droge handen gelukt is.. Maar daar aangekomen was het zo lastig parkeren dat we maar doorgereden zijn naar het zuiden. Ik zal het ritje door Barcelona niet snel vergeten. Ooit heb ik eens gezegd daar nóóit te zullen rijden omdat ik me nog een dodenrit (bij iemand anders in een 205 1.9 GTI en die daar woonde) herinnerde van een jaar of twintig geleden. Die was al beledigd toen ik mijn gordel vast deed. Nou ja, het is gelukt, met camper en al en helemaal zonder schade. Het is niks bijzonders natuurlijk maar die wegen daar zijn wel héél erg smal hoor. Het zijn eigenlijk drie stroken op eens tweebaans weg. Gewoon rustig blijven en dat gaat het makkelijkst als Hanke stil blijft en haar ogen dicht houdt.....
Wat me ook bij zal blijven van Barcelona is de hoeveelheid mensen die hun hoofd omdraaiden om onze unit te zien. Gesprekken vielen stil, auto's vergaten te rijden en kinderen hielden op met huilen bij het zien van onze prachtig onder de modder gespatte combinatie. Met grote gebaren legden de mannen aan hun vrouwen en moeders uit dat dit een bijzondere ontmoeting was. Kijk, de unit kan op poten staan en dan kan je de auto er zo onderuit rijden. Echt waar? Ja mam, echt waar. Gòh, als je vader dat toch geweten had.... die wilde altijd al zo'n auto en hij had het ook altijd al over een camper. Maar het is wel klein vind ik. Ja ma, maar als je van elkaar houdt is dat helemaal niet erg. Ik denk dat wij er ook zo eentje gaan kopen, tenminste als zij ook nog van mij houdt natuurlijk.
Vanacht;
41° 3'49.56"N, 1° 3'15.37"O

18-12-07 Dat vervelende spoor

Daarom is het zo lastig om aan het strand te komen met de auto. Overal rijdt die trein en overal is dat spoor en nergens kun je er onderdoor. Althans, wij niet. Toen we vertrokken dachten we natuurlijk; wij komen met die 4x4 op plekken waar een ander nooit komt.. Nou, andersom werkt het ook. Maar toch winnen we het nog steeds met gemak van de 'gewone' camper. Gelukkig! We hebben tenslotte al een zandstrandritje achter de rug.

17-12-07 Calella

Calella, Spanje 18 uur

17-12-07 Geslaagde vakantie

Dag twee, 17-12-07
Voor mij is de vakantie geslaagd. Voor we vertrokken heb ik gezegd dat het voor mij alleen een succes zou zijn als de Primus Nova gebruikt kon worden. Daarvoor heb je droog weer nodig een geen wind. Vandaag, op de tweede dag van de vakantie was het al zover. Koffie in de zon uit de wind.
Afgelopen nacht hebben we aan de kade gestaan van Sète. We hebben een iets beter idee van het vissersleven gekregen. Volgens ons verdient het niet best. Overal in de stad staan lelijke oude gehavende auto's die erg slecht starten. Soms weet je gewoon niet welke auto er nu probeert aan te slaan omdat er een rookwolk in de straat hangt die minstens 8 auto's aan het zicht onttrekt. Uiteindelijk lukt het dan toch altijd om weg te rijden.
We hebben ook gemerkt dat de werk tijden niet erg ideaal zijn. Voor de grap had ik gezegd niet te hopen om 3 uur 's nachts wakker gemaakt te willen worden door die vissers. Het was echt 3 uur hoor, hele hoop herrie van vrolijke vissers rond onze auto en flink veel kabaal van de zware dieselmotoren van de schepen, geratel van de kettingen en veel kletterend water. Dat weten we dan ook weer.
Zonder verder lastig gevallen te zijn door mensen die ons weg wilden hebben konden we toch nog wel slapen tot een uur of acht 's ochtends.
Nu staan we aan het strand van Calella, jammer genoeg mag je niet op het strand zelf staan maar dit is al leuk genoeg. Het is ongeveer vijftig kilometer van Barcelona. We gebruiken het spoorweg hek als klimrek om in en uit de camper te komen. De treinen rijden regelmatig voorbij maar ik denk dat we er geen last van gaan hebben omdat we allebei hartstikke moe zijn.
Morgen gaan we misschien Barcelona in, maar ik weet nog niet zeker of het een goed plan zal zijn met die camper van een meter of drie hoog. We gaan het wel proberen.
Nu nog een tequilaatje die we nog net in Frankrijk hebben gekocht, lekker slim, en dan slapen.
Voor vandaag;
N 41°36.999, E 2°40.417

Hou je hart vast

In een poging een filmpje te maken, kreeg Hanke weer zowat een hartaanval.. en ik? Hoe zal ik het zeggen.. als je goed kijkt zie je inderdaad dat ie even snel een kapseis beweging maakt.
Toch is het erg leuk om te zien hoe dat ding op en neer gaat. Dat het er op blijft zitten! Het verbaast me nu niks meer dat die zware BeKa er hard aan getrokken heeft. Op sommige plaatsen in de laadbak kun je dat ook wel zien.
Wie gaat er volgende keer mee met zijn 4x4? Met z'n tweeën is altijd veiliger en misschien ook leuker?

16-12-07 Eerste dag Spanje reisje met de Rhino

Om niet te veel te rijden op één dag proberen we ons aan maximaal 300 kilometer per dag te houden. Dan laten we ons door TomTom over een leuk weggetje sturen en komen om diezelfde reden tussen alle andere campers terecht. Wat ons tot nu toe wel goed lukt is om op leuke plekken te stoppen waar een gewone camper niet kan komen. Vandaag hebben we om te beginnen in een wijnveld in de Vaucluse gestaan om ons broodje te smeren. Op de foto zie je dat er zelfs al sneeuw ligt. Voor onze pup Chablis de eerste keer en natuurlijk vond ie het leuk.
We overnachten in Sète op een plek die vrijwel zeker verboden is voor campers. We staan aan de kade bij allerlei visserboten en tegen een bord waar op staat dat je hier niet mag staan als je niks met de visserij te maken hebt. Mijn smoes is dat we aankwamen toen het donker was. Kan ook nog zeggen dat ik kok ben? Ik denk eigenlijk dat er geen probleem zal komen. Wie bekommert zich er nou om in deze kou dat er een campertje staat, terwijl er nog heel veel plaatsen vrij zijn.
Wat wel spannend is is dat onze huishoudaccu hoogstwaarschijnlijk niet bijgeladen wordt tijdens het rijden. Het licht wordt steeds zwakker. Uit voorzorg hebben we de gaslamp alvast geinstalleerd. Tjonge, goed voorbereid zeg! Nu wil ik wel zo snel mogelijk het zonnepaneel aansluiten. Hij ligt nu in de dakkoffer, maar we hebben alle materialen meegenomen om het netjes aan te sluiten. Misschien is het ook wel handig om na te kijken waarom de accu tijdens het rijden niet laadt. Jammer dat ik helemaal geen sjoege heb van elektra. Er zitten al drie relais in deze eenvoudige installatie en dat is voor mij duidelijk te veel..
Doel van morgen is de grens van Spanje te halen.

Overnachting nu,
N 43°23.871, E 3°41.863
Sète

Disappointed!!

Er lijkt geen einde aan te komen.
Het was me opgevallen dat ik zowat elke dag de kettinkjes aan de voorkant van de unit moest vastdraaien. Het leek er op dat ze vanzelf telkens een beetje losdraaiden en dat is een heel onprettig gevoel, rijden met een 600 kilo zware lading die niet vast staat. Om dat lostrillen te voorkomen wilde ik er een contra-moer opzetten. Daarvoor moest het hele kettinkje met spanner even los en bij het opnieuw aanbrengen daarvan zag ik de eigenlijke oorzaak pas goed. De hoek van de bodem van de laadbak was aan het uitscheuren. Echt een paar centimeter was ie al omhoog gekomen. Bleek van schrik en woede heb ik Robert van Robo afzetunits direct opgebeld. Dit was nog nooit eerder gebeurd zij hij (nee, hij was wel eerder opgebeld - maar dat een hoek uitscheurt, dat was nog nooit eerder gebeurd). Als tijdelijke oplossing moet ik de unit met een paar spanbanden vastzetten. Ik weet niet of ik er dan nog ver mee wil rijden. Vooral omdat dit niet het enige is dat er aan mankeert. De unit blijkt ook nog lek te zijn. Dit is een garantie geval verzekerde Robert me. Gelukkig maar. Jammer is wel dat we nu nog steeds niet op vakantie kunnen. Hopelijk wordt het weer hier een beetje beter, dan kunnen we zo af en toe een leuk uitstapje maken zònder unit. Nu moeten we wachten tot Robert een oplossing vindt om de unit op te halen en in orde te maken. Gelukkig geeft hij ons wel de indruk dat ook echt van plan te zijn.

Off-road koffie

Een stoere poging om in de Ain een kopje koffie te gaan drinken, en wel van de weg af. We hadden de hele weg nog geen droge plek gezien, dus moet je het dan gewoon maar ergens proberen. Dit duurde héél kort. In de lage gearing en heel rustig reden we weer snel richting asfalt.

Balade

Vanaf het plan d'eau in Benfeld, Frankrijk is er een Schapendoes-wandeling georganiseerd. Netjes op tijd arriveerden wij daar, precies gelijk met de regen. Onze Rhino heeft het probleem dat het slot stuk is en daarom niet afgesloten kan worden. Daar is maar een oplossing voor en dat is; bij de camper blijven. Hanke trotseert nu het vreselijke weer en ik zit heerlijk een kopje koffie te drinken bij het warme kacheltje.
Eigenlijk denk ik dat de Schapendoezenmensen er helemaal niet mee zitten, wandelen in het vieze winterse weer is tenslotte net zo iets als zwemmen in een ijskoud meer, heerlijk als je er eenmaal "doorheen" bent (doen ze ons geloven).
Wat in ieder geval erg leuk is is dat de opkomst indrukwekkend is.
Dit was tot nu toe onze laatste (vrijwillige) verplichting. Nu kan de vakantie beginnen. Haha, eerst naar huis dus..

Groeten Ewald

Super

Vandaag hebben we gereden tot dat we nog 300 kilometer te gaan hebben tot aan huis. De overnachting doen we maar weer eens op een parkeerplaats. Deze keer bij de SuperU. We kunnen morgen direct brood kopen en de tank maar weer eens volgooien. Dat doen we op dit moment gemiddeld twee keer per dag, dat tanken. Hopelijk wordt dat minder. De dieselprijs is op een hoogtepunt. We betalen een literprijs varierend van 1.19 tot 1.32 euro. Dat is niet de echte reden dat we gekozen hebben de tolwegen te mijden, maar we hebben de Route de Soleil al zo vaak gereden dat dat helemaal niet leuk meer is. Nu gaan we door dorpjes en gebieden die je anders nooit zou zien. Vandaag zijn we door de Elzas en de Jura gekomen en toen het donker werd zijn we een plekje gaan zoeken. Eigenlijk is het handiger om dat te doen voordat het donker is, maar dan is het nog zo vroeg.. Wat moet je dan de hele avond. Het enige spelletje dat we bij ons hebben is MasterMind in de travel uitvoering. We durfden allebei niet toe te geven dat we bang waren het spelletje niet meer konden spelen vanwege hersenverweking of andere enge ouderdoms kwalen. Gelukkig was er geen enkele reden om aan onszelf te twijfelen. Het spelletje gaat ons redelijk makkelijk af. Niet altijd in zes beurten de combinatie geraden, maar meestal toch wel - of eerder zelfs. Toch is een rondje of twee al meer dan genoeg spelgenot en bereiden we ons voor te gaan slapen. Dat neemt gemiddeld twee uur in beslag, ja, dan kun je wel slapen hoor.
Morgen nog driehonderd kilometer rijden en volgens TomTom gaan we daar vijfeneenhalf uur over doen. Dan moeten we tussendoor niet gaan stoppen.

Groeten Ewald

minimini

Het is klein en het werkt heel goed. Met een extra toetsenbordje zit ik dit verslagje te tikken. Een iGo bluetooth toetsenbord. De meeste toetsen zitten er wel op. Bij de pda-shop in Rotterdam koste het 59 euroos incusief de batterijen. Om fotoos bij de tekstjes te kunnen zetten moest er nog een volgend probleem worden opgelost. De pda lees talleen maar sd-kaartje en mijn Nikon eet alleen cf-kaartjes. Voordat het een probleem werd was het eigenlijk al opgelost. Een cf-card adapter was genoeg. Een sd kaartje in de adapter en dat geheel in de D70. Fotoos maken in RAW-met-jpeg en hop-gelost. Wat is dat toch weer leuk.

Groeten Ewald

Koudebrug

Hoezo koudebrug. Je blijft aan het dweilen en droogmaken. Doordat het zo koud is buiten en zo lekker warm binnen beslaat alles dat binnen van metaal is. Dat was al voorspeld. Maar eigenlijk is alles nat. Ook het plafond en de pannen en nog veel meer druipt van het beslag. Deze unit is vast niet zo goed geisoleerd. Of zitten we gewoon in het verkeerde land... Belgie, ja, dat laatste is het. Snel naar het zuiden! Vandaag nog een nachtje in noord-frankrijk en dan snel naar de ardeche. De rhino in orde maken en hup naar Spanje.

Groeten Ewald

Wild-kamperen

Geldt braaf kamperen op een parkeerplaats en ondertussen wild eten ook als wild-kamperen ? Igor heeft ons een paar duivenborstjes meegegeven, zelfgeschoten! Die hebben we daarnet lekker gebakken en met wat verse groenten heerlijk op zitten eten. Morgen gans..

Groeten Ewald

Een hele grote last minder.

Tegen alle verwachtingen in loopt het toch helemaal anders. In het heel kort komt het er op neer dat we 400 kilo kwijt zijn. De prachtige frisse BeKa bleek zo zwaar te zijn dat het een strafbaar feit was er mee te rijden. Het gewicht van de unit kwam over het maximaal toelaatbare gewicht van de pickup. De combinatie met ons erbij woog 3100 kilo waar het maximum 2850 mag zijn. Zo blijkt ook nog dat je met zoveel overgewicht niet eens verzekerd bent en in het geval van een aanrijding buiten jouw schuld dus alles kwijt bent. Daar willen wij niet mee rond rijden. In Zeeland zit een goed aangeschreven bedrijf dat units bouwt en ook tweedehands units verkoopt. Na een afspraak met Robert bleek dat er wel een of andere mouw aan te passen was. Onze unit is niet erg geliefd onder de offroaders vanwege zijn gewicht. Er stond een Rhino Safari van ongeveer 500 kilo en die is wel erg geliefd. Van de ene kant omdat ie licht is en van de andere kant omdat ie kort is en niet lager dan de bak. Een proefritje maakte meteen alles duidelijk. Wat een genot, geen aanval op de nieren bij het nemen van een verkeersdrempeltje of het rijden door een kuiltje. Het rijdt en veert geweldig. Hoe is het toch mogelijk dat die vorige eigenaar er mee heeft gereden en toch de boel heel heeft gehouden. Dat moet echt geen pretje geweest zijn met die BeKa. Nou, voor ons is het nu wel een pretje, dat zeg ik!
We zijn nu onderweg naar huis en tot in België hebben we het erg naar ons zin. Geen stress meer, niet meer bang dat alles afscheurt en we alles verliezen. Straks weer in Baix gaan we de Rhino een beetje ons eigen zien de maken. Het zonnepaneel monteren. De radio inbouwen. Het extra slot op de deur zetten. De vulslang van de lpg-fles aansluiten en misschien nog wel een paar dingetjes. Leuk!

Groeten Ewald

De ogen aantrekken

De unit zit er ondanks de simpele bevestiging toch vrij stevig op. Onderweg heb ik nog wel even de kettinkjes moeten aandraaien, maar da's normaal denk ik. De unit zal ook zijn plekje even moeten vinden, toch? Misschien dat ik ooit nog eens een systeem ga maken waarbij de unit meteen op zijn plek komt te staan en daar ook blijft staan. Is eenvoudig te fabrieken en nog leuk ook.

Groeten Ewald

Weer Aalsmeer..

Helemaal tegen Hanke's zin konden we de pup die naar Canada verscheept moest worden achterlaten bij het dierenhotel op Schiphol. Normaal zou ze daar tot het allerlaatst bij blijven, maar in dit geval was het allemaal al helemaal georganiseerd en blijken de mensen het al vaker aan de hand te hebben gehad. Sterker nog, het is hun dagelijks werk. Op uitdrukkelijk verzoek van Hanke krijgt hij geen eten meer voor vertrek, dat zou kotsen worden. Ok, we zijn dus met een kwartiertje weer vertrokken.

Verder de hele dag in Aalsmeer gebleven en aan het eind van de dag richting het zuiden gereden om morgen bij Robo afzetunits eens te kijken of er wellicht een betere oplossing is voor ons BeKa schommelprobleem. Het rijden is ondanks het nieuwe onderstel nog steeds een ramp. We willen nu een andere unit en Robo heeft die dingen. Vanavond hebben we voor de deur van Robo lekkere Porugese aardappels gebakken met een schitzel van C1000. Erg lekker.
De pleepot is voor het eerst vol en die ga ik maar eens proberen ergens illegaal in de sloot te kieperen. Lijkt een misdaad maar dat valt mee, alles is helemaal biologisch afbreekbaar en als het toch niet goed voor het milieu is dan is het in ieder geval niet mijn schuld, het staat echt duidelijk op de verpakking.

Groeten Ewald

Aalsmeer

Niet om in te nemen

Heel veel opgeschoten vandaag.
Toetsenbord voor pda (waar ik nu mee typ).
De aanrijding van gisteren laten we toch maar via de verzekering lopen. De schade aan de x3 is 1300 euro dus niet interessant om zelf te betalen.
We zijn nog op bezoek geweest bij de eigenaar van Blitz en daarna spaghetti gegeten bij Marina.
Verder is gebleken dat je in Nederland nog kraanwater kan vinden dat niet drinkbaar is. Bij de Shellpomp bijvoorbeeld.
Nu staan we op een soort spottersplaats naast Schiphol. Er is een vliegtuig langs gekomen. Nu is het erg rustig en er is niets te zien. Morgenochtend hopen we op tijd bij het dierenhotel te zijn om het puppy af te leveren.

Groeten Ewald