Nee, nie meer zo. Ik was hier 25 denk ik. Midden in de nacht heel verschrikkelijk mijn tent uitgespoeld ergens in Joegoslavië. De herinnering is dan nog wel leuk en daar blijft het bij. De auto was een Citroën GSA Break, zo ontzettend slecht dat mijn schouders vol roest zaten na elke kuil in de weg - en in Joegoslavië zijn veel kuilen!
Plannen zijn er genoeg. Een Terrein kopen, een Huis bouwen, er wonen in de Winter en 's Zomers verhuren. Wie heeft die Plannen niet?
Nu hebben we een nieuw plan. We hebben een Pick-Up gekocht en zoeken daar een Camper Afzet-Unit bij. Als we die hebben gaan we heel veel en vaak weg!
Wij wonen en werken in Frankrijk op een camping. Er zijn hier zo'n 200 kampeerplaatsen en die zijn in het hoogseizoen ook allemaal bezet. Daarmee is het bevolkingsaantal van dit dorp - Baix 07210 - meteen verdubbeld.
Prima voor de camping en zijn eigenaren maar wij wonen zo'n beetje in het epicentrum van dit feestgedruis zonder er een vakantiegevoel bij te hebben. Da's natuurlijk logisch. Wanneer iedereen vakantie heeft hebben wij het druk, gelukkig maar.
Hanke, da's mijn vriendin en ik runnen de keuken. We hebben een capaciteit van zo'n 150 couverts - à la carte - per avond. Best heel wat. Zonder hier over in details te treden kan ik nu al wel zeggen dat onze vrije maandag een soort van heilig is voor ons. Klik, een camper.
Natuurlijk,
Hanke en ik willen liefst elke zondagavond direct na het werk in die warme keuken in onze L200 stappen en wegwezen. Desnoods 1 kilometer verderop, of pal voor de poort of naast de dichtstbijzijnde supermarkt of gewoon net over de Rhone aan de Drome!
Onze twee lelijke honden mee en deze zondagavond geen herrie en gefeest meer. De volgende ochtend lekker wakker worden met het oorverdovende lawaai van vogels en een stromende rivier in plaats van het gekletter van biervaten, schreeuwende kinderen en blaffende honden. Er is altijd wel wat en elke wat is dan te veel.
